Het oog van de egel

Uit de bundel:

EGEL

Een egel rust op de weg en kijkt.
Wat hij was ligt als een vrucht
vertrapt op de stenen.

Koud is de wind, de weg is nog lang,
even een huivering, maar wie zal ooit treuren
omdat hij de ziel van een egel zag?

Koud is de wind, ik moet nog zo ver,
maar ineengerold in mijn warmte
ben ik thuis als ik slaap.

De wind en de reis gaan verder.
Een egel ligt op de weg en kijkt
met een leeg oog naar niets.

1990. Paperback.
Pp: 59.

ISBN9789029514552 (9029514558)

 

Related Images:

Eén antwoord op “Het oog van de egel”

  1. De Nederlandse taal heeft vele eigenzinnigheden waar je (in mijn geval) pas achter komt als je er niet bent. Ik woon in San Sebastián. In het frans en spaans ís iets gewoon, terwijl in het nederlands dit iets vaker een activiteit onderneemt zoals ‘iets’ zit, loopt, staat of in dit geval de egel ‘ligt’ als een vertrapte vrucht, alsof vruchten ervoor kiezen om te liggen, kunnen ze ook zitten. Wat loop je nu te zeuren, zit je nu te denken misschien, maar het staat wel zo geschreven. Het valt pas op als je het vertaalt. Er zit een vlieg op de muur. Echt? Vraagt mijn verloofde, hoe weet je dat hij zit, hij staat toch op de muur!.. Nou ja, zo lang je maar lekker in je vel zit..

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *