Voor mijn veel te jong overleden vriend en oud-leerling Joep Graler (43) kon ik na de uitstrooiing van zijn as niet anders dan het onderstaande gedicht voorlezen. Joep was een gepassioneerde wijnbouwer die in de Pyreneeën zijn eigen paradijs had verwezenlijkt.
Vandaar.
WIJN
Voor Joep
Diep in de aarde moet het zijn begonnen:
een kracht die op een dag de zon opzocht,
geboren, zoals alles, uit een vruchtbaar vocht,
waarmee de strijd om leven was gewonnen.
Je proeft wat in de bodem was verborgen.
Je proeft het zachte duister in je mond,
de smaak van een vergeten zomeravond
of van een helder beekje in de morgen.
Ik was deze zomer op een wijnkasteel te gast
en werd betoverd door de ziel onder de kurk;
in de vallei lagen de gaarden als een jurk
die alleen je allergrootste liefde past.
Ik ging erheen en trof er weelderige trossen
die daar glanzend hingen aan hun stokken.
Ik had mij een paradijs in laten lokken
dat mij van al mijn vragen zou verlossen.
Want ineens begreep ik hoe het was begonnen,
hoe gulzig het naar zonlicht had gezocht,
hoe er toen een vrucht geboren werd vol vocht,
waarna de wijn kwam, en heeft overwonnen!
PG
Op zoek naar een wijn van Les Trois Orris voor een proeverij stuit ik op deze site en lees tot mijn verbijstering dat Joep er niet meer is. Twee keer heb ik Joep daar in de Pyreneeën bezocht. De eerste keer samen met mijn vrouw om hem te interviewen voor mijn boek Vivre! over Nederlandse wijnbouwers in Frankrijk, de tweede keer met de wijnclub waar ik toentertijd lid van was. Buitengewoon gedreven man, vriendelijk, gastvrij, een ware pionier daar in die uithoek van de Roussillon.
Helaas resten nu alleen herinneringen van deze ontmoetingen.
Ger Bouten
ik miocht erbij zijn het wasdank voor het mooie gedicht een indrukwekjend afscheid
Mooi,Paul,tranen!!
Mooi gedicht Paul over je vriend Joep die zijn Paradijs zocht, vond en uitbouwde in het franse land.
Prachtig Paul. Zeker met de foto van Joep met zijn lievelings hond.
Lieve groet, Rieta