Vergeefse verf

‘Terugplasverf tegen zeikerds in Meppel,’ las ik in de krant van vrijdag. Ook toevallig, want de volgende dag moest ik in gezelschap van een groep internationale VN-waarnemers precies naar die stad. Ons mandaat: kijken of de intocht van Sinterklaas aldaar politiek correct zou verlopen. We reden in een kolonne van vijf witte terreinwagens.

Ik zat in de tweede, bij een Oegandese en twee Senegalese waarnemers. Aan het stuur: een chauffeur uit Burkina Faso. Ik hield mijn hart vast, want in Meppel, zo was aangekondigd, zouden ze onvoorwaardelijk vasthouden aan de – ik durf het woord haast niet te gebruiken – jawel: zwarte traditie, en met de VN valt niet te spotten! Voorzeker zouden er strenge sancties volgen. Misschien wel een handelsembargo. Onze koning helemaal voor niks laatst naar China. Nee, daar zijn die VN-jongens niet kinderachtig in…

Meppel 2015, al maanden in afwachting van een intocht van… voornamelijk zeikerds!

In de Prinsenstraat, langs de route die Sint en Piet na het ontschepen in omgekeerde richting zouden volgen, dreigde er al een akelig incident met verstrekkende diplomatieke gevolgen. ‘O kijk eens, jongens!’ hoorden wij een moeder roepen naar haar kinderen. ‘Een auto helemaal vol met pieten!’

En ze wees op ons, waarop een cacofonie van kinderstemmetjes losbarstte: ‘Dag pieten, dag lieve zwarte pietjes!’

Gelukkig verstonden mijn reisgenoten geen Nederlands en kinderen hebben nu eenmaal overal ter wereld een vertederend effect. Er werd gelachen en gezwaaid. Onze stoet stopte aan de Heerengracht, waar de boot met de bisschop en zijn uit het koloniale slavernijverleden stammende knechts al naderde. De VN-waarnemers keken elkaar opgetogen aan, want het politiek incorrecte kinderfeest werd ruimschoots verstoord door demonstranten.

En nu ik zo aan deze reportage zit te werken, moet ik ineens weer denken aan die terugplasverf tegen zeikerds. Geen enkel resultaat dus, afgelopen zaterdag in Meppel.   

PG

Related Images: