DE PLANTAGE POËZIEPRIJS
De statige Amsterdamse Plantagebuurt is een literair-culturele vrijstaat, die al twintig jaar haar eigen poëzieprijs heeft. Gistermiddag werd mij die uitgereikt in de donkerbruine ambiance van café Eik & Linde aan de Plantage Middenlaan door juryvoorzitter Ko van Geemert, tevens auteur van De Plantage, een literaire wandeling (uitgeverij Bas Lubberhuizen 1993). Verder bestond de jury uit journalist Paul Arnoldussen en uitgever Bas Lubberhuizen. Het thema dit jaar was drank, een gegeven waar nog – hoe kan het ook anders – honderdtwintig andere dichters op af waren gekomen.
De andere genomineerden, met de titels van hun gedichten:
Willem van de Woestijne, een glas rood
Jan Huizing, Scotch whisky
Hervé Deleu, Ze houdt van likeurpralines
Onno-Sven Tromp, Le poète et son verre
Verwacht had ik de prijs niet. Ten eerste had de jury het in mijn eigen ogen iets mindere gedicht (Oostenwind) genomi-neerd omdat de slotregel van het sterkste gedicht (Drinklied) een van de juryleden niet overtuigde. Ten tweede was het werk van alle vier mijn concurrenten tamelijk indrukwekkend. Nu is een winnaar per definitie een goede verliezer, maar geloof me: dit meen ik echt!
Ik was en ben des te blijer met deze prijs daar het een fraai kunstwerk betreft en wel een aquarel van Willem Vaarzon Morel, waarop men een groep druivenplukkers aan het werk ziet. Heel toepasselijk.
Ook Cees van Ede, de winnaar van vorig jaar, droeg voor en verraste het gehoor met spitsvondig en tegelijk heel gevoelig dichtwerk.
De muzikale intermezzi van troubadour Jan Dros waren weergaloos. Van hem leerden we dat zelfs van een Perzisch gedicht van Omar Khayam (Xie eeuw) vertaald door J.C. Bloem een meezinger te maken was:
Kom, vul de glazen en denk langer niet
Eraan hoe snel de onhoudbre tijd ontvliedt.
Gistren is dood, morgen nog niet geboren-
Wat zou ’t, als ons vandaag genieten liet?
Dat zongen wij dus een paar keer en met groeiende bevlogenheid mee, en het werd ook steeds onbekrompen in praktijk gebracht…
De prijsuitreiking kreeg nog een extra ‘spiritueel’ tintje dankzij grootmeester Jan Boerstoel. Soms onderkoeld, soms gortdroog, dan weer teder droeg hij een aantal aan drank gewijde verzen voor, waarbij even vaak instemmend geknikt en gemompeld werd als hardop gelachen. Dit typeert overigens de sfeer van het geheel: simpelweg een genoeglijke poëziemiddag in een even genoeglijk Amsterdams café.
En nu mijn twee gedichten; ik begin met het winnende:
OOSTENWIND
Er waait en draait al dagen stuifsneeuw
door de stad: de winter kwam te vroeg
voor mijn fiets ligt een bevroren meeuw
ik verlang naar warme handen in een kroeg
en drank, maar hang bijna stil in oostenwind
dan ontstaan er negen regels in mijn hoofd
over iemand in gevecht met dood en kou
op weg naar wat hij zichzelf heeft beloofd
brandewijn bij een haardvuur en een vrouw
DRINKLIED
O zoals de tijd kan stilstaan op het borreluur
Middenin de weldaad van een glas Ricard
Of Bourbon met ijs, zo amberkleurig klaar
Die geest van diepe buitenaardse duur
De hemel roerloos, de lage zon een muur
Oranjeachtig licht om het terras waar
Je ten onder gaat; je neemt er nog een paar
Wat scheuten olie op je vreugdevuur
Ik herinner me hoe ik eindeloos kon drinken
Terwijl er telkens toch een eind aan kwam
Een cel of een hotelbed om in weg te zinken
Waar dan de kater wreed de fakkel overnam
Maar nog altijd blijf ik onbevangen klinken
Op dit geluk totdat het weer gaat stinken
PG
na even zelf uitgeschakeld te zijn geweest en dan getrakteerd te worden op deze gedichten is mooi, daar drinken we op, die prijs, en ja de tweede vind ik toch de fijnste, zoals dat ook voor een glas vaak geldt, als kan niets op tegen de eerste slok
Een duim voor jou, Paul, met je Plantageprijs (je komt toch uit de Rivierenbuurt? Enfin, zo denk ik ook nog eens aan the late Adriaan Morrien daar om de hoek, die ik vaak bezocht.
Ce prix est une juste récompense, j’en suis profondément émue. Merci pour tous ces magnifiques poèmes.
Gefeliciteerd Paul. Mooie prijs voor een sfeervol, kort en krachtig gedicht. Fijn jouw verslagje, ik vind die slotzin wel meevallen.
Van het boek van Cees van Ede (winnaar vorig jaar) ‘Ik schrijf ons aan elkaar’ heb ik genoten. Jullie zijn goed aan elkaar gewaagd.
Hil Oosterveld had ook werk van Vaarzon Morel.
Een prachtige middag! Volgend jaar de 24ste editie van de Pantage Poëzie Prijs! Thema: JALOEZIE. Zie onze site http://www.vriendenvandeplantage.nl