Later vieren denk ik de boeken
zelf feest, wervelen op het toneel
of staan te lezen in elkaar.
Op kousenvoeten terug naar het
theater, dat nagonst als een
schrijvershoofd. Daar inderdaad
gezien hoe zijzelf dansten, dansten,
tot de slaap kwam met de dag –
ochtend op een eenzaam plein.
Binnen alle pluche nu dof;
blijft alleen hun glans
als wij er niet meer zijn.
PG
