Een prijs!

DE PLANTAGE POËZIEPRIJS

De statige Amsterdamse Plantagebuurt is een literair-culturele vrijstaat, die al twintig jaar haar eigen poëzieprijs heeft. Gistermiddag  werd mij die uitgereikt in de donkerbruine ambiance van café Eik & Linde aan de Plantage Middenlaan door juryvoorzitter Ko van Geemert, tevens auteur van De Plantage, een literaire wandeling (uitgeverij Bas Lubberhuizen 1993). Verder bestond de jury uit journalist Paul Arnoldussen en uitgever Bas Lubberhuizen.  Het thema dit jaar was drank, een gegeven waar nog – hoe kan het ook anders – honderdtwintig andere dichters op af waren gekomen.

PICT0009
De prijs. Links juryvoorzitter Ko van Geemert

De andere genomineerden, met de titels van hun gedichten:

Willem van de Woestijne, een glas rood

Jan Huizing, Scotch whisky

Hervé Deleu, Ze houdt van likeurpralines

Onno-Sven Tromp, Le poète et son verre

Verwacht had ik de prijs niet. Ten eerste had de jury het in mijn eigen ogen iets mindere gedicht (Oostenwind) genomi-neerd omdat de slotregel van het sterkste gedicht (Drinklied) een van de juryleden niet overtuigde. Ten tweede was het werk van alle vier mijn concurrenten tamelijk indrukwekkend. Nu is een winnaar per definitie een goede verliezer, maar geloof me: dit meen ik echt!

PICT0017
in gesprek met Willem Vaarzon Morel

Ik was en ben des te blijer met deze prijs daar het een fraai kunstwerk betreft en wel een aquarel van Willem Vaarzon Morel, waarop men een groep druivenplukkers aan het werk ziet. Heel toepasselijk.

Ook Cees van Ede, de winnaar van vorig jaar, droeg voor en verraste het gehoor met spitsvondig en tegelijk heel gevoelig dichtwerk.

PICT0015
detail van de druivenplukkers…

De muzikale intermezzi van troubadour Jan Dros waren weergaloos. Van hem leerden we dat zelfs van een Perzisch gedicht van Omar Khayam (Xie eeuw) vertaald door J.C. Bloem een meezinger te maken was:

Kom, vul de glazen en denk langer niet
Eraan hoe snel de onhoudbre tijd ontvliedt.
Gistren is dood, morgen nog niet geboren-
Wat zou ’t, als ons vandaag genieten liet?

Dat zongen wij dus een paar keer en met groeiende bevlogenheid mee, en het werd ook steeds onbekrompen in praktijk gebracht…

De prijsuitreiking kreeg nog een extra ‘spiritueel’ tintje dankzij grootmeester Jan Boerstoel. Soms onderkoeld, soms gortdroog, dan weer teder droeg hij een aantal aan drank gewijde verzen voor, waarbij even vaak instemmend geknikt en gemompeld werd als hardop gelachen.  Dit typeert overigens de sfeer van het geheel: simpelweg een genoeglijke poëziemiddag in een even genoeglijk Amsterdams café.

En nu mijn twee gedichten; ik begin met het winnende:

OOSTENWIND

Er waait en draait al dagen stuifsneeuw
door de stad: de winter kwam te vroeg
voor mijn fiets ligt een bevroren meeuw
ik verlang naar warme handen in een kroeg
en drank, maar hang bijna stil in oostenwind
dan ontstaan er negen regels in mijn hoofd
over iemand in gevecht met dood en kou
op weg naar wat hij zichzelf heeft beloofd
brandewijn bij een haardvuur en een vrouw


DRINKLIED

O zoals de tijd kan stilstaan op het borreluur
Middenin de weldaad van een glas Ricard
Of Bourbon met ijs, zo amberkleurig klaar
Die geest van diepe buitenaardse duur

De hemel roerloos, de lage zon een muur
Oranjeachtig licht om het terras waar
Je ten onder gaat; je neemt er nog een paar
Wat scheuten olie op je vreugdevuur

Ik herinner me hoe ik eindeloos kon drinken
Terwijl er telkens toch een eind aan kwam
Een cel of een hotelbed om in weg te zinken

Waar dan de kater wreed de fakkel overnam
Maar nog altijd blijf ik onbevangen klinken
Op dit geluk totdat het weer gaat stinken

PG

Related Images:

5 antwoorden op “Een prijs!”

  1. na even zelf uitgeschakeld te zijn geweest en dan getrakteerd te worden op deze gedichten is mooi, daar drinken we op, die prijs, en ja de tweede vind ik toch de fijnste, zoals dat ook voor een glas vaak geldt, als kan niets op tegen de eerste slok

  2. Een duim voor jou, Paul, met je Plantageprijs (je komt toch uit de Rivierenbuurt? Enfin, zo denk ik ook nog eens aan the late Adriaan Morrien daar om de hoek, die ik vaak bezocht.

  3. Ce prix est une juste récompense, j’en suis profondément émue. Merci pour tous ces magnifiques poèmes.

  4. Gefeliciteerd Paul. Mooie prijs voor een sfeervol, kort en krachtig gedicht. Fijn jouw verslagje, ik vind die slotzin wel meevallen.

    Van het boek van Cees van Ede (winnaar vorig jaar) ‘Ik schrijf ons aan elkaar’ heb ik genoten. Jullie zijn goed aan elkaar gewaagd.

    Hil Oosterveld had ook werk van Vaarzon Morel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *